Punjabi Sad Shayari has sad emotions, sorrow, and pain at its heart. This beautiful poetic genre is said to be from the Indian state of Punjab and contains deep meaning with real-life words. This combination has made Punjabi Sad Shayari a work of art that has been liked by readers across generations.
Exploring Punjabi Sad Shayari
ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦੂਰੀਆਂ ਪਸੰਦ ਆਉਣ ਲੱਗ ਜਾਣ ਤਾਂ ਉਸ ਤੋਂ ਵਕਤ ਮੰਗਣਾ ਹੀ ਛੱਡ ਦਿਓ”
When someone starts liking distance, then stop asking him for time.
“ਇੱਕ ਮਿੱਠਾ ਨਸ਼ਾ ਸੀ ਉਹਦੀਆਂ ਝੂਠੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ‘ਚ, ਸਮਾਂ ਬੀਤਦਾ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਆਦੀ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ”
It was a sweet drug. Time passed and I became addicted to his lies.
ਟੁੱਟੇ ਹੋਏ ਕੱਚ ਦੇ ਵਾਂਗ ਚੂਰ-ਚੂਰ ਹੋ ਗਿਆ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਲਗ ਨਾ ਜਾਂਵਾ, ਤਾਂਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਗਿਆ”
Shattered like broken glass, don’t let anyone touch it, then it is far away.
ਸਾਲ ਨਵਾਂ ਆਉਣ ਨਾਲ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨੀ ਪੈਂਦਾ, ਕੁਝ ਯਾਦਾਂ ਤੇ ਜਜਬਾਤ ਕਦੇ ਨੀ ਭੁੱਲਦੇ”
It doesn’t matter if the new year comes, some memories and emotions are never forgotten.
ਕੌਣ ਕਹਿੰਦਾ ਕਿ ਹੰਝੂਆਂ ਵਿੱਚ ਵਜਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ,ਇੱਕ ਵੀ ਡਿੱਗ ਪਏ ਤਾਂ ਮਨ ਹੋਲਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ
Who says that tears have no weight? If even one falls, the mind will go into chaos.
ਹੱਦ ਨਾਂ ਪੁੱਛ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰਨ ਦੀ! ਮੈਂ ਉਹ ਤਕਲੀਫਾਂ ਵੀ ਝੱਲੀਆਂ ਜਿੰਨਾਂ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਮੌਤ ਹੁੰਦੀ ਆ
There is no limit to what I can bear! I have endured even the sufferings that lead to a good death.
ਦੂਰ ਹੋਣਾ ਵੀ ਔਖਾ ਤੇ ਨੇੜੇ ਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ, ਖੋਣਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ, ਪਰ ਓਹਨੂੰ ਪਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ |
It’s hard to get away, and you can’t get close. You don’t want to lose them, but you can’t find them either.
ਜੇਕਰ ਦੁੱਖ ਇਕੱਲਿਆਂ ਨੇ ਹੀ ਹੰਢਾਉਣੇ ਨੇ,ਫਿਰ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਭੀੜ ਕੀ ਕਰਨੀ ।
If sorrows are to be endured alone, then what can the crowd do in joys?
ਚੇਹਰੇ ਉੱਤੇ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਗਮ ਰੱਖੀ ਬੈਠੇ ਹਾਂ, ਤੂੰ ਕੀ ਜਾਣੇ ਸੱਜਣਾ ਤੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਕਿੰਨਾ ਕੁਝ ਛੱਡੀ ਬੈਠੇ ਹਾਂ
I am sitting with a smile on my face and sadness in my heart.
How can you know, my dear, how much I have left behind?
ਹਵਾ ਗੁਜ਼ਰ ਗਈ ਪੱਤੇ ਹਿੱਲੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ‘ਚ ਆਏ ਤੇ ਸੱਜਣ ਮਿਲੇ ਵੀ ਨਹੀਂ
The wind has passed, the leaves have not even moved,
we have come to their city and have not even met the gentlemen.
ਕਿਵੇਂ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਖ਼ੁਦ ਨੂੰ ਤੇਰੇ ਕਾਬਿਲ ਐ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਆਦਤਾਂ ਬਦਲਦਾ ਹਾਂ.. ਤੂੰ ਸ਼ਰਤਾਂ ਬਦਲ ਦਿੰਦੀ ਏ
How can I make myself worthy of you? Life is when I change my habits,
you change the conditions.
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੁਜਾਰੇ ਪਲ ਜੋ ਦੱਸ ਕਿਵੇਂ ਭੁੱਲ ਜਾਵਾਂ ਕਿਸ ਨਾਲ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਕਿਸ ਨਾਲ ਦਰਦ ਵੰਡਾਵਾਂ
Tell me how I can forget the moments I spent with you.
With whom can I talk about my heart? With whom can I share my pain?
ਦਰਦ ਨੂੰ ਹੱਸਕੇ ਸਹਿਣਾ ਕੀ ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਸਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਆ ਕੇ ਇਹਨੂੰ ਤਕਲੀਫ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ |
I have learned to bear pain with a smile.
I don’t feel any pain when everyone thinks about it.
ਇੱਕ ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦਾ, ਬਾਕੀ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਕਦੋਂ ਦਾ ਪਤਾ ਉਹ ਮੇਰੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ
One heart doesn’t believe it, the rest I don’t know when it can’t be mine.
ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੁੱਖ ਤਾਂ ੳੱਦੋਂ ਹੁੰਦਾ ਜਦੋ ਸਾਡੀ ਮੁਹੱਬਤ ਸਾਡੇ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿੱਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਨ ਲੱਗਜੇ .
The greatest pain is when our love is with us, and we start liking someone else.
ਅਸੀ ਅਜਨਬੀ ਸੀ ਤਾਂ, ਤੂੰ ਗੱਲਾਂ ਖੂਬ ਕਰਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਹੁਣ ਦਿਲ ਦੇ ਬੈਠੇ ਤੈਂਨੂੰ ਤਾਂ ਤੂੰ ਯਾਦ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ
When we were strangers, you used to talk a lot, now you don’t even remember me sitting in my heart.
ਕਿ ਬਸ ਗਲਤਫਹਿਮੀ ‘ਚ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਉਹ ਰਿਸ਼ਤਾ ਸਾਡਾ, ਨਹੀਂ ਵਾਅਦੇ ਤਾਂ ਉਹਦੇ ਅਗਲੇ ਜਨਮ ਤੱਕ ਦੇ ਸੀ
That our relationship broke down due to a misunderstanding, or the promises were for his next life.
ਉਹ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਆਦਤ ਵੀ ਨਾ ਬਦਲ ਸਕੀ , ਮੈਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਊ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਦਲ ਲਈ
She couldn’t change even one of her habits, I don’t know why she changed her whole life.
ਜਾਣੇ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿਚ ਬੜੇ ਹੀ ਸਸਤੇ ਕਰ ਛੱਡਿਆ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ
Knowingly or unknowingly, we have made ourselves very cheap.
ਅੱਜ ਜਿਸਮ ਵਿੱਚ ਜਾਨ ਹੈ ਤਾਂ ਦੇਖਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਲੋਕ, ਜਦੋਂ ਰੂਹ ਨਿਕਲ ਗਈ ਤਾਂ ਕਫਨ ਉੁਠਾ ਉਠਾ ਦੇਖਣਗੇ..
Today, people don’t even notice if there is life in the body. When the soul leaves, they will lift the shroud and see.
ਦੂਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਰਖੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਹੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਹੁੰਦੇ ਨੇ |
Relationships are tested only in distance, but in front of the eyes, everyone is loyal.
“ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਕਿ ਪਿਆਰ ਬਦਲੇ ਪਿਆਰ ਮਿਲਦਾ, ਪਰ ਜਦੋ ਸਾਡੀ ਵਾਰੀ ਆਈ ਤਾਂ ਰਿਵਾਜ ਹੀ ਬਦਲ ਗਿਆ”
I had heard that love is exchanged for love, but when it was our turn, the custom changed.
“ਭੁਲਾ ਦੇਵਾਂਗੇ ਤੈਨੂੰ ਥੋੜਾ ਸਬਰ ਤਾਂ ਕਰ, ਰਗ ਰਗ ਵਿੱਚ ਵਸਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਥੋੜਾ ਵਕਤ ਤਾਂ ਲੱਗੂ”
I will forget you, just be patient, it will take some time to settle in the veins.
“ਜਿਵੇਂ ਹਵਾ ਬਿਨਾ ਪੱਤੇ ਹਿੱਲਦੇ ਨਹੀਂ, ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਜੀਅ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ”
Just as leaves cannot move without the wind, we cannot live without you.
ਦਰਦ ਨੂੰ ਹੱਸਕੇ ਸਹਿਣਾ ਕੀ ਸਿੱਖ ਲਿਆ, ਸਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਆ ਕੇ ਇਹਨੂੰ ਤਕਲੀਫ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ”
Learned to endure the pain with laughter, everyone thinks that it does not hurt.
“ਚੇਹਰੇ ਉੱਤੇ ਮੁਸਕਰਾਹਟ, ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਗਮ ਰੱਖੀ ਬੈਠੇ ਹਾਂ, ਤੂੰ ਕੀ ਜਾਣੇ ਸੱਜਣਾ, ਤੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਕਿੰਨਾ ਕੁਝ ਛੱਡੀ ਬੈਠੇ ਹਾਂ”
(We are sitting with a smile on our face and sorrow in our heart, what do you know sir, how much we have left behind you.)
“ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਨੀ ਕਿੰਨਾ ਦਰਦ ਤੈਨੂੰ ਚਾਹਣ ‘ਚ ਪਾਇਆ, ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੇਰੇ ਹੱਸਣ ਲਈ ਦੁਆ ਕੀਤੀ ਹੈ.”
Never thought how much pain loving you brought, I always prayed for your happiness.
ਪਹਿਲੀ ਮੁਹੱਬਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਅਧੂਰੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਆ”
First love is always beautiful because it remains unfulfilled.
ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦਿਲੋਂ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਉਹਨੇ ਹੀ ਦਿਲ ਤੋੜ ਦਿਤਾ ਤਾਂ ਅੰਦਰੋਂ ਖਾਲੀ ਹੋ ਜਾਣਾ ਜਾਇਜ਼ ਆ
When you truly love someone, and they break your heart, it’s only fair to feel empty inside.
ਸਾਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਜੰਨਤ ਨਸੀਬ ਹੋਣੀ, ਸਾਨੂੰ ਤਾਂ ਠੁਕਰਾਇਆ ਵੀ ਉਹਨੇ ਜਿਹਨੂੰ ਅਸੀਂ ਖੁਦਾ ਮੰਨਦੇ ਸੀ।”
Even if we are destined for heaven, we have been rejected by those whom we believed to be God.
ਅਜੀਬ ਹੈ ਮੇਰਾ ਅਕੇਲਾਪਨ, ਨਾ ਖੁਸ਼ ਹਾਂ, ਨਾ ਉਦਾਸ ਹਾਂ, ਬੱਸ ਖਾਲੀ ਹਾਂ।”
My loneliness is strange, I am neither happy nor sad, I am just empty.
ਜੇਕਰ ਦੁੱਖ ਇਕੱਲਿਆਂ ਨੇ ਹੀ ਹੰਢਾਉਣੇ ਨੇ, ਫਿਰ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਭੀੜ ਕੀ ਕਰਨੀ?”
If sorrows are to be borne alone, then what’s the point of a crowd during happiness?
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੁਜਾਰੇ ਪਲ ਕਿਵੇਂ ਭੁੱਲ ਜਾਵਾਂ, ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਿਸ ਨਾਲ ਕਰਾਂ, ਦਰਦ ਕਿਸ ਨਾਲ ਵੰਡਾਵਾਂ?”
How can I forget the moments spent with you, with whom can I share my heart and pain now?
Conclusion
Punjabi Sad Shayari isn’t just an art; it is a mirror to the deepest recesses of the human heart. It paints emotions of pain, sorrow, and unrequited love, yet manages to inspire resilience. Every verse offers solace, reminding readers that their experiences, no matter how painful, are universal.
Let Punjabi Sad Shayari serve as a source of emotional catharsis and a testament to the strength found in vulnerability.
